توضیحات
عملکرد یونیت خارجی GHP: در دنیای امروز که نیاز به مدیریت پایدار منابع انرژی و تامین سلامت محیط زیست بیش از پیش اهمیت پیدا کرده، انسان‌ها به شدت به دنبال راهکارهای نوین برای کاستن از اثرات مخرب استفاده از سوخت‌های فسیلی هستند. هدف این است که ضمن استفاده بهینه از انرژی، برای نسل‌های بعدی نیز حق انتخاب و فرصت بهره‌مندی از منابع را حفظ کنیم. در این میان، تکنولوژی‌های تازه‌ای مانند سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی پیشرفته مورد توجه قرار گرفته‌اند که هم اکنون بخش قابل توجهی از سیاست‌گذاری‌های دولتی و ترجیحات مصرف‌کنندگان را به خود اختصاص داده‌اند.
یکی از موثرترین و کارآمدترین این فناوری‌ها، سیستم GHP است که شهرت جهانی خود را به لطف بازدهی بالا و هوشمندی خود کسب کرده است. GHP، که به عنوان یک سیستم مرکزی تهویه مطبوع برای انواع مکان‌ها از جمله مکان های تجاری، مسکونی و اداری در ابعاد مختلف به کار می‌رود، بر پایه یک سیکل تبرید قدرتمند به کارگیری شده است.
نحوه عملکرد یونیت بیرونی سیستم گرمایشی سرمایشی جدید GHP
این سیستم مجهز به کمپرسور هایی با سرعت متغیر، به وسیله موتورهای احتراق داخلی که با گاز شهری فعالیت دارند، انرژی لازم برای تامین گرما یا سرما را تأمین می‌کند. گستره توان این سیستم‌ها به قدری است که حتی در ساختمان‌هایی با دسترسی محدود به برق، امکان پذیر است.
در یونیت خارجی GHP، انرژی الکتریکی تنها برای بخش‌های جانبی مانند فن‌ها و سیستم کنترل استفاده می‌شود و این میزان مصرف در مقایسه با دیگر سیستم‌ها نظیر EHP، چیلرها و سیستم‌های دیگر بسیار ناچیز است. در ادامه، شما خوانندگان عزیز را با جزئیات بیشتری از عملکرد یونیت خارجی سیستم GHP آشنا خواهیم کرد و به بررسی دقیق‌تر این فناوری خواهیم پرداخت.
اطلاعات انتقالی از یونیت داخلی به یونیت خارجی GHP
عملکرد و تنظیمات یک سیستم گرمایش و سرمایش، مانند GHP، از انعطاف‌پذیری و دقت بالایی برخوردارند تا بتوانند به صورت بهینه با نیازهای گوناگون واکنش نشان دهند. برخی از جزئیات حیاتی در این سیستم قابل تنظیم و شخصی‌سازی هستند تا پاسخگویی به شرایط متغیر باشند. در ادامه اطلاعات انتقالی از یونیت داخلی به یونیت خارجی GHP را بررسی می کنیم:
- نحوه کارکرد سیستم: مودهای مختلف همچون سرمایش و گرمایش، با نمونه‌برداری و تحلیل داده‌ها، به طور اتوماتیک تعیین می‌شوند تا محیطی راحت و متناسب با نیازهای کاربر فراهم آورند.
- میزان ظرفیت یونیت داخلی: یونیت‌های داخلی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که بتوانند در یک دامنه‌ی وسیعی از ظرفیت‌ها کار کنند. برای این کار، استفاده از دیپ‌سوئیچ‌ها به عنوان تنظیم‌کننده‌های ظرفیت مطرح است. در سیستم‌هایی که چندین پنل وجود دارد، ظرفیت یونیت‌های داخلی ثابت نیست و بسته به شرایط دمایی محیط متغیر می‌باشد. به عنوان مثال، یک یونیت داخلی که برای افزایش دما از ۷ به ۲۷ درجه سلسیوس طراحی شده، در محدوده دمایی پایین‌تر کارایی بیشتری داشته و هنگامی که دمای مورد نظر را نزدیک است، به تدریج کارایی خود را کاهش می‌دهد تا بتواند دما را در همان محدوده ثابت نگه دارد.
- کنترل خاموش یا روشن بودن یونیت خارجی: یونیت خارجی که شامل موتور و کمپرسور می‌شود، معمولاً به صورت خودکار بر اساس دمای تنظیم شده در یونیت داخلی و نیاز به گرما یا سرما انجام می‌گیرد.
- کد معرف شماره یونیت داخلی: در سیستم‌هایی با امکانات متعدد و مولتی پنل، هر یونیت داخلی دارای شماره‌ای خاص است تا شناسایی و پیکربندی آن‌ها ساده‌تر شود. این شماره‌ها در زمان نصب و راه‌اندازی سیستم توسط یک کلید سلکتوری روی برد یونیت داخلی تنظیم می‌شود تا عملکرد هماهنگ و دقیقی را در کل سیستم شاهد باشیم.
عملکرد یونیت بیرونی GHP به صورت جزئی به شرح ذیل است:
یونیت خارجی GHP وجود مبرد در سیستم را کنترل می کند.
یونیت خارجی GHP وظیفه‌ای کلیدی در کنترل وجود مبرد درون سیستم تبرید را بر عهده دارد. پیش از اینکه موتور فعالیت خود را آغاز کند، سیستم به دقت بررسی می‌کند که آیا مدار تبرید به اندازه کافی با ماده‌ی مبرد پر شده است یا خیر. این اطمینان حاصل از تشخیص فشار موجود در لوله‌هاست، که در شرایط نرمال باید دست کم به مقدار ۶۰ پوند بر اینچ مربع (psi) باشد، میزانی که این فشار همراه با دمای محیط متغیر است و ممکن است با افزایش دما تا ۱۵۰ psi نیز برسد.
در حالتی که مبرد در مدار وجود نداشته باشد، فشار داخل سیستم به میزانی نزدیک یا اندکی بیش از فشار اتمسفریک خواهد بود، که معادل است با ۱۴٫۷ psi. در چنین شرایطی، سنسور فشار که برای تشخیص فشارهای کمتر از ۲۰ psi تنظیم شده است، جریان الکتریکی را قطع می‌کند، درست همچون یک کلید ایمنی. پس از این قطع جریان، برد الکترونیکی سیستم پیام خطا با عنوان “فاقد سیال مبرد” را نمایش داده و به این ترتیب فرآیند کاری را متوقف می‌سازد تا از وارد آمدن آسیب به سیستم جلوگیری کند. این سنسور فقط زمانی برقراری جریان را از سر می‌گیرد که فشار بالاتر از حد ۲۰ psi شناسایی شود، و چنین ویژگی ایمنی آن را به یک بخش اساسی در حفاظت از کارکرد سیستم تبرید تبدیل می‌کند.
یونیت خارجی GHP روشن شدن فن های یونیت بیرونی را کنترل می کند.
یونیت خارجی سیستم پمپ گرمایی GHP با مجموعه‌ای از فن‌ها تجهیز شده است که گردش هوا را برای تعویض حرارتی بین فین‌های رادیاتوری و هوای محیط تسهیل می‌بخشد. این فن‌ها، در بستر فرایند تبرید، نقش اساسی در گرماگیری یا گرمادهی ایفا می‌کنند. در دوره سرمایش، فن‌ها به طور مداوم و بدون وقفه کار می‌کنند تا حرارت را از رادیاتور به خارج هدایت کنند. و در زمان‌هایی که سیستم به حالت گرمایش هدایت می‌شود، فعالیت فن‌ها نیز بر پایه شرایط خاصی مانند دمای هوای بیرونی و فشار مبرد استخراج‌شده از کمپرسور تنظیم می‌شود.
در چرخه گرمایش، رادیاتور واقع در یونیت خارجی GHP به عنوان یک اواپراتور عمل می‌کند و مبرد گرم شده مستقیماً به سمت کمپرسورها هدایت می‌شود. در این مرحله بسیار مهم است که سیستم از جذب بیش از حد حرارت توسط مبرد جلوگیری کند، زیرا فشار بیش از حد می‌تواند به کمپرسور آسیب برساند. بنابراین، سیستم با دقت فشار و دمای مبرد را زیر نظر گرفته و به تناسب آن، فعالیت فن‌ها را تنظیم می‌کند.
هوای عبوری از رادیاتور مربوط به خنک‌کننده موتور، که در قسمت تحتانی یونیت خارجی و مجزا از سیکل اصلی قرار دارد، به صورت خودکار و همراه با فعالیت فن‌های یونیت راهبری می‌شود تا عملکرد خنک‌سازی را بهینه نماید. در زمان سرمایش و با توجه به گرمای موجود در محیط، فن‌ها فعالیت مستمر و با بالاترین کارآیی دارند. اما در دوره گرمایش، با کاهش دمای محیط، توجه اصلی بر روی نگه‌داری دمای مطلوب در موتور است که از طریق ترموستات‌های مکانیکی به دقت کنترل می‌شود.
علاوه بر این، در شرایطی که دمای محیط کاهش یافته و فشار مبرد ورودی به کمپرسور پایین می‌باشد، یونیت خارجی GHP از یک مبدل حرارتی به همراه شیر الکتریکی بهره می‌برد تا حرارت خروجی آب خنک‌کننده موتور را به مبرد انتقال دهد. در این زمان، حرارت تولیدی توسط موتور و گازهای ناشی از احتراق هم طی فرایندی بهینه‌سازی‌شده به آب خنک‌کننده منتقل می‌شود، تا در شرایط سردتر محیطی، حفظ کارایی و دمای مناسب سیستم ضروری باشد.
یونیت خارجی GHP همچنین قادر است تا از حرارت اضافی تولید شده برای تأمین آب گرم مورد نیاز در ساختمان استفاده کند، که نشان دهنده یک سیستم چندمنظوره و کارآمد در استفاده از انرژی‌های زائد است. این قابلیت به ویژه در تولید آب گرم بهداشتی به میزان قابل توجه در ساعت یک مزیت اصلی است، چرا که آب با دمای بسیار مناسب فراهم می‌آورد و به طور مؤثری کمک می‌کند تا از تمام پتانسیل انرژی موجود استفاده بهینه شود.
یونیت خارجی GHP
یونیت خارجی GHP روشن شدن پمپ آب خنک کننده موتور (واتر پمپ) را کنترل می کند.
در یونیت خارجی GHP پمپ آب خنک‌کننده موتور، که به واتر پمپ معروف است، نقش مهمی در تنظیم دمای موتور ایفا می‌کند. در حالی که در خودروها واتر پمپ مستقیماً از نیروی موتور برای کارکرد استفاده می‌کند، در سیستم‌های GHP شرایط کمی متفاوت است. در این سیستم، سیال خنک‌کننده و همچنین گازهای ناشی از احتراق به وسیله پمپی که توسط الکتروموتور به حرکت درمی‌آیند، جابجا می‌شوند.
این تغییر نیروی محرکه از موتور به الکتروموتور اجازه می‌دهد تا واتر پمپ بتواند با کارایی بالا و کنترل دقیق‌تری بر فرایندهای خنک‌سازی، به ویژه در سیستم‌های پیچیده‌تری مانند GHP که بهینه‌سازی دمایی و کارکردهای متعدد جریان و حجم پمپاژ را می‌طلبند، فعالیت کند. این تفکیک عملکردی، علاوه بر افزایش اثربخشی، به‌طور مؤثری به کاهش وابستگی به موتور کمک کرده و اجازه می‌دهد تا سیستم در هنگام نیاز به خنک‌سازی بیشتر یا کمتر، به طور خودکار و با انعطاف‌پذیری مناسب واکنش نشان دهد.
یونیت خارجی GHP سیستم استارت را فعال می کند.
فرایند به کار انداختن یونیت خارجی GHP با یک سری توالی‌های منظم مکانیکی که به فعال‌سازی استارتر موتور مربوط می‌شود، همراه است. این روال به این صورت است که استارتر در ابتدا برای مدت ۱۰ ثانیه به حرکت درمی‌آید. فرآیندی که موجب گردش موتور و شروع عملیات می‌شود. سپس، برای جلوگیری از گرمای بیش از حد و به منظور خنک کردن، همان مدت زمانی که استارتر کار کرده است، یعنی ده ثانیه، یک دوره استراحت پیدا می‌کند.
عملیات به همین منوال ادامه پیدا می‌کند، با این تفاوت که استارت‌های بعدی فقط ۷ ثانیه به طول می‌انجامند و باز هر یک از آن‌ها را ده ثانیه وقفه جهت خنک شدن دنبال می‌کند. پس از سومین دوره این چرخه، استارتر برای مدت طولانی‌تری یعنی ۵۰ ثانیه خاموش می‌ماند و سپس سیکل مجدداً تکرار می‌گردد. این دوره‌های استارت در سه سیکل انجام می‌گیرند و در صورتی که موتور در هر مرحله به بیش از ۵۰۰ دور در دقیقه برسد (یعنی موتور روشن شود)، فرآیند استارتر بلافاصله متوقف می‌گردد.
اگر پس از پایان دادن به سه سیکل کامل و تلاش‌های متعدد در مجموع به مدت ۲۶۲ ثانیه، موتور همچنان روشن نشود، دستوری به آن می‌رود که فرآیند به کار اندازی موتور را متوقف سازد. در این حالت، یونیت داخلی کد خطایی را دریافت می‌کند که نشان می‌دهد سوخت در دسترس نیست و این اطلاعات برای نمایش به ریموت کنترل فرستاده می‌شود تا کاربر از وضعیت مطلع گردد و اقدامات لازم را انجام دهد.
یونیت خارجی GHP برق شمع های موتور را وصل می کند.
عملیات راه‌اندازی یونیت خارجی GHP شامل فرآیند وصل کردن جریان برق به شمع‌های موتور نیز می‌باشد. جریان الکتریکی‌ای که برای شمع‌ها لازم است، یک جریان ۱۲ ولت می‌باشد که از یک ترانسفورماتور تبدیل ولتاژ، که وظیفه‌اش تأمین برق اصلی برد الکترونیکی است، سرچشمه می‌گیرد. این جریان سپس به اجزایی چون رکتی فایر و واحد تنظیم الکترونیکی احتراق موتور (CDI) که برای هر سیلندر تعبیه شده‌اند، ارسال می‌شود تا فرآیند احتراق را با دقت و به موقع ایجاد کند.
این جریان مستقیم، نه تنها سبب می‌شود که شمع‌های آتش‌زا (شمع‌های احتراق) به‌طور مؤثری کار کنند، بلکه قطعه بنیادینی در دستیابی به کارایی احتراق ایده‌آل و راه‌اندازی مناسب موتور می‌باشد. این تضمین‌کننده راه‌اندازی قابل اعتماد و پایداری موتور در شرایط مختلف است و به اجرای بی‌درنگ فرمان‌های الکترونیکی کمک می‌کند که برای انواع عملیات موتور، از روشن شدن تا حفظ عملکرد صحیح، حیاتی است.
یونیت خارجی GHP فرمان جرقه زنی شمع ها را ارسال می کند.
یونیت خارجی سیستم پمپ گرمایی GHP دستورالعمل‌های دقیق و به موقعی برای انجام فرآیند جرقه زنی ارسال می‌کند تا موتور احتراق داخلی آن، که از چهار سیلندر با حجم کلی ۲۰۰۰ سی‌سی بهره می‌برد و فرآیند چهار مرحله‌ای از مکش، تراکم، احتراق و تخلیه گازها را درگیر است، به درستی عمل کند. این سیستم منحصر به فرد جرقه زنی که بدون استفاده از دلکو کار می‌کند، متکی به سیستم CDI است.
زمانی که ولتاژ به شمع‌ها از طریق رکتی‌فایر و CDI متصل می‌شود، سنسورهای منحصر به فردی که وظیفه‌ی اندازه‌گیری دور موتور و تعیین وضعیت دقیق سیلندرها را دارند، اطلاعات خود را به برد اصلی واقع در یونیت خارجی GHP می‌فرستند. برد با دریافت اطلاعات لازم از سنسورها و تشخیص سیلندری که در مرحله احتراق است، فرمان‌های لازم برای جرقه زنی را به رکتی‌فایر ارسال می‌کند. سپس، رکتی‌فایر این فرمان‌ها را برای CDI می‌فرستد تا عملیات جرقه زنی را به اجرا درآورد. این فرمان‌های جرقه زنی با دقت و بر اساس توالی مشخص پیستون‌های در گردش ارسال می‌شوند.
برای اطمینان از ترتیب صحیح جرقه زنی، سنسور دور موتور که مستقیماً به میل بادامک متصل است، نه تنها دور موتور را اندازه‌گیری می‌کند بلکه موقعیت دقیق میل بادامک و پیستون‌ها را نیز گزارش می‌دهد. این اطلاعات ضروری از طریق چهار رشته سیم به هر یک از سیلندرها از برد به موتور انتقال می‌یابند و تضمین می‌کنند که هر شمع دقیقاً زمانی جرقه بزند که باید، موجب بهینه‌سازی فرآیند احتراق و عملکرد کلی موتور می‌شوند.
بررسی عملکرد یونیت بیرونی GHP
یونیت جی اچ پی فرمان باز شدن شیرهای رگلاتور گاز سوختی ورودی را ارسال می کند.
در طراحی پیشرفته سیستم‌های پمپ گرمایی GHP، جریان یکنواخت گاز سوخت، خواه از شبکه‌های گاز شهری یا از کپسول‌های گاز، به صورت دائمی فراهم می‌شود. این گاز سوخت برای ورود به سیستم در زمان‌های تعیین شده نیازمند اجازه‌ی عبور از طریق یک شیر برقی است. وقتی که موتور به کار می‌افتد، شیر برقی فرمان می‌گیرد که مسیر گاز را باز کند تا سوخت بتواند به سیستم موتور وارد شود؛ برعکس، زمانی که موتور خاموش است، این مسیر باید بسته شود تا از گازرسانی بی‌وقفه و ناخواسته جلوگیری به عمل آید.
علاوه بر این، برای اطمینان از فراهم آوردن فشار سوخت مناسب و یکنواخت به موتور، استفاده از یک رگلاتور فشار گاز ضروری است. این رگلاتور به همراه دو شیر برقی تعبیه شده است که به وسیله جریان مستقیم ۱۲ ولت فعال می‌شوند. ترکیب این عناصر تنظیم‌کننده باعث می‌شود که فشار گاز وارده به موتور در سطوح مطلوبی نگه داشته شود و قابلیت تنظیم و کنترل دقیق بر جریان سوخت فراهم می‌آورد، که این امر در عملکرد مطمئن و کارآمد سیستم موتور یونیت خارجی GHP بسیار حیاتی است.
یونیت خارجی GHP فرمان باز شدن مسیر مخلوط سوخت و هوا به داخل موتور را ارسال می کند.
در مرکزیت عملکرد سیستم یونیت خارجی GHP، کنترل دقیق بر میزان ورود ترکیب سوخت و هوا به داخل موتور حیاتی است. کیفیت این مخلوط مستقیماً بر سرعت چرخش موتور تأثیر می‌گذارد. برای مدیریت پاسخگویی موتور به تقاضای کاربر، دریچه‌ای تعبیه شده که بنا به درخواست عملکرد، توسط یک استپر موتور کنترل و تنظیم می‌شود. این استپ موتور، که وظیفه‌اش تطابق پوزیشن دریچه با نیاز موتور است، به منزله پدال گاز در یک خودرو عمل می‌کند.
زمانی‌که دریچه ورودی بیشتر باز می‌شود، مقدار بیشتری از ترکیب هوا و سوخت وارد موتور می‌شود، در نتیجه دور موتور افزایش می‌یابد. اما اگر این مسیر بسته‌تر شود، مقدار کمتری هوا و سوخت وارد می‌شود و دور موتور نیز بالطبع کاهش می‌یابد. استپر موتور، میزان باز یا بسته بودن دریچه را با حساسیت بالایی تنظیم می‌کند، به طوری که پاسخی هم‌تراز با شرایط متغیر و تقاضای کاربر ارایه دهد.
سیگنال‌های مربوط به تقاضا برای شتاب و قدرت موتور از درون یونیت های داخلی به یونیت خارجی GHP فرستاده می‌شود تا یونیت خارجی، بسته به میزان توان مورد نیاز و تعداد کمپرسورهایی که باید درگیر باشند، دور موتور را به صورت مؤثری تنظیم کند. این فرآیند اطمینان می‌دهد که موتور در حالت‌های مختلف کاری خود، چه در شرایط متقاضی پایین‌ترین قدرت و چه در بالاترین حالت نیاز به توان، بهینه به کار گرفته شود.
یونیت جی اچ پی فرمان باز شدن شیر تنظیم میزان اختلاط سوخت و هوا را ارسال می کند.
هنگامی که پای تنظیم میزان دقیق اختلاط سوخت و هوا به میان می‌آید، یونیت خارجی GHP با دقت و هوشمندی وظیفه این تنظیمات را بر عهده دارد. این تنظیمات به گونه‌ای صورت می‌گیرد که با انواع مختلف سوخت، از جمله گاز های مایع مانند LNG و LPG، و نیز گاز طبیعی با ترکیب‌های متنوع سازگار باشد. به عنوان مثال، در ژاپن، دو گونه گاز لوله‌کشی ۱۲A و ۱۳A وجود دارد. هر یک از این گازها به نسبت‌های متفاوتی از هوا برای تحقق احتراق کامل نیاز دارند.
برای تضمین اینکه میزان اختلاط سوخت و هوا قابل تنظیم و کنترل باشد، یک استپر موتور روی کاربراتور یونیت خارجی GHP نصب شده است تا قادر به اعمال تغییرات لازم باشد. در زمان راه‌اندازی موتور و یا زمانی که موتور هنوز به دمای بهره‌برداری نرسیده است، استفاده از نسبت بیشتری از سوخت نسبت به هوا مطلوب است که این شبیه به عملکرد چوک در خودروها می‌باشد.
برای شناسایی نوع سوخت مورد استفاده، بر روی برد یونیت خارجی سه سوئیچ تعبیه شده است. با استفاده از این سوئیچ‌ها، نوع سوخت را می‌توان تعیین کرد. به عنوان مثال، برای استفاده از گاز شهری نوع ۱۳A، هر سه سوئیچ در حالت خاموش قرار می‌گیرند؛ برای گاز شهری نوع ۱۲A، سوئیچ‌های ۲ و ۴ در حالت خاموش و سوئیچ ۳ در حالت روشن است. و برای گاز کپسول پروپان کلاس A، سوئیچ ۲ خاموش و سوئیچ‌های ۳ و ۴ روشن می‌باشند. اطلاعاتی که پیرامون دمای موتور لازم است توسط سنسور دمای آب موتور تأمین می‌گردند تا میزان اختلاط را متناسب با شرایط دمایی فعلی موتور تنظیم نمایند.
یونیت خارجی GHP دمای موتور را کنترل می کند و در صورت گرم شدن موتور آنرا زیر بار می برد.
یونیت خارجی GHP با هوشمندی خود، استارت و بارگیری موتور را با توجه به دما کنترل می‌کند. زمانی که موتور فعال می‌شود، سیستم در ابتدا موتور را بدون بار قرار می‌دهد تا از به وجود آمدن فشار بلافاصله بر آن جلوگیری کند، و در عوض، به آن اجازه می‌دهد به آرامی گرم شود. برای تشخیص این که موتور به دمای کافی برای عملکرد کامل رسیده است، از یک سنسور دمای آب استفاده می‌شود که معمولاً این دما باید حدود ۵۰ درجه سانتیگراد باشد.
برای تعیین زمانی که موتور آماده کار است، تطابق دمای آب موتور با دمای محیط نیز ارزیابی می‌شود. این سیستم به دو سنسور دمای محیط مجهز است؛ یکی دمای هوای ورودی به رادیاتور یونیت خارجی و دیگری دمای داخل محفظه موتور را اندازه‌گیری می‌کند. از آنجا که محیط کار موتور GHP در محفظه‌ای کاملاً بسته و از لحاظ حرارتی و صوتی ایزوله شده قرار دارد، دانستن دمای این محفظه برای ایمنی سیستم بسیار مهم است.
هنگامی که دما از حد معینی، که حداکثر ۹۰ درجه سانتیگراد تعیین‌شده است، فراتر رود، سیستم عملکرد موتور را متوقف می‌کند و کد خطای مربوط را نمایش می‌دهد. اغلب، اختلاف دمای ۲۰ تا ۴۰ درجه سانتیگراد بین دمای آب موتور و دمای محیط را می‌توان به عنوان شاخص گرم شدن موتور دانست. در هوای سرد، این اختلاف می‌تواند به ۴۰ درجه برسد، در حالی که در هوای گرم اختلاف دمای حدود ۲۰ درجه به ایده‌آل میل می‌کند.
یونیت خارجی GHP با استفاده از یک تایمر، دما و زمان را تلفیق می‌کند و به موتور اجازه می‌دهد زیر بار برود، پس از آن که شرایط دمایی و زمانی ایده‌آل محقق شده باشد. حداقل زمان لازم برای بارگیری از موتور بعد از روشن شدن، یک دقیقه و حداکثر این زمان، پنج دقیقه تعیین شده است. در شرایط هوای سرد، سیستم ممکن است دور موتور را جهت تسریع گرم شدن موتور، افزایش دهد. علاوه بر این، حرارت گازهای خروجی از احتراق، که به انباره اول اگزوز به آب خنک‌کننده منتقل می‌شود، به گرم شدن سریع موتور کمک می‌کند. در واقع، در دقایق اولیه راه‌اندازی موتور، آب خنک‌کننده نقش یک مبدل حرارتی را بازی می‌کند تا دمای موتور را افزایش دهد.
یونیت جی اچ پی کمپرسورها را زیر بار می برد.
یونیت خارجی GHP با نظارت پیوسته و هوشیارانه، فرآیند انتقال بار حرارتی یا برودتی به کمپرسورها را هدایت می‌کند. پس از راه‌اندازی موتور و رسیدن آن به دمای کاری مناسب، بار مورد نیاز دستگاه‌های درونی بر اساس نیاز خنک‌کنندگی یا گرمایشی، تعیین می‌شود. این سیستم مدرن شامل چهار کمپرسور اسکرول هر یک با توان ۴ تن تبرید می‌باشد، که هر کمپرسور به طور مستقل قابلیت تولید ۴۸۰۰۰ BTU در ساعت را دارد.
در صورتی که نیاز به ظرفیت کامل سیستم نباشد، یونیت خارجی بنا به درخواست، تعداد معینی از کمپرسورها را فعال و بقیه را در حالت استراحت نگه می‌دارد. هرگاه نیاز به استفاده از تمام ظرفیت سیستم باشد، هر چهار کمپرسور به کار گرفته می‌شوند.
روند فعال کردن کمپرسورها به شیوه‌ای مدیریت می‌شود که کمپرسورها به ترتیب و با فاصله زمانی مشخص، یعنی ده ثانیه فعال می‌شوند تا از وارد شدن فشار ناگهانی به موتور جلوگیری شود. تمامی کمپرسورها از طریق تسمه به چرخ لنگر موتور وصل هستند و همزمان با عملکرد موتور، فولی وصل به آن‌ها در حال چرخش است. با این حال، بخش متراکم‌کننده سیال مبرد در کمپرسور تا زمان دریافت فرمان فعال شدن از کلاچ مغناطیسی، که بر اساس دستور العملی از برد یونیت خارجی GHP فعال می‌گردد، غیرفعال باقی می‌ماند.
با در نظر گرفتن این واقعیت که همیشه امکان کار با ظرفیت پایین‌تر از کل ظرفیت وجود دارد، مدیریت و تنظیم زمان فعال بودن کمپرسورها یک نکته کلیدی است. این مسئله باعث می‌شود که همه کمپرسورها به طور متوازن به کار گرفته شوند تا از فرسایش نامتوازن آن‌ها جلوگیری شود. پس سیستم باید بتواند زمان فعال‌سازی هر کدام از کمپرسورها را به طور جداگانه ثبت کند و در هنگام تعیین کمپرسور فعال، کمپرسوری را انتخاب نماید که کمترین زمان کارکرد را داشته باشد، تا به این ترتیب بالانس در کارکرد و عمر مفید کمپرسورها تضمین شود.
یونیت بیرونی GHP دمای سیال متراکم شده خروجی از کمپرسورها را کنترل می کند.
یونیت خارجی GHP به صورت هوشمند، دمای سیال مبرد خروجی از کمپرسور را تحت نظر دارد. به این منظور، به لوله خروجی هر کمپرسور سنسورهای دما متصل هستند که وظیفه دارند دمای گازهای تولید شده را رصد کنند. بر اساس اطلاعات به دست آمده از این سنسورها، سیستم می‌تواند شرایط مختلف سیکل تبرید را شناسایی کرده و در صورت نیاز، اقدامات تنظیمی مناسب را به عمل آورد.
هنگامی که دمای گاز خروجی از حد مجاز که ۹۵ درجه سانتیگراد تعریف شده است فراتر برود، یونیت خارجی GHP تلاش می‌کند تا از طریق مدیریت فشار ورودی مبرد به کمپرسور، دما را کاهش دهد. این عمل می‌تواند از طریق کم کردن تعداد فن‌های فعال در یونیت خارجی یا به اندازه‌گیری دمای خروجی از رادیاتور و تنظیم استپر موتور صورت پذیرد تا انتقال حرارت موثرتری بین آب خنک‌کننده و سیال مبرد انجام شود.
در حالتی که سیستم در مود سرمایشی قرار دارد، مکانیزم خاصی برای کنترل دمای سیال مبرد خروجی از کمپرسور در نظر گرفته نشده است. تنها در صورتی که دما به بالای ۱۲۰ درجه سانتیگراد برسد، سیستم به منظور حفظ سلامتی به صورت اورلود عمل می‌کند و عملیات کلی را متوقف می‌سازد. به ندرت پیش می‌آید که دمای محیط به میزانی افزایش یابد که به این حد محدوده خطر برسیم، چرا که یونیت خارجی GHP طوری طراحی شده تا در دمای محیط تا ۶۰ درجه سانتیگراد فوق‌العاده پایدار بماند.
اگر دمای سیال مبرد به دمایی نزدیک به محدوده بحرانی برسد، می‌تواند ناشی از تعداد متعددی علل مختلف باشد، مانند بالا بودن بیش از حد دمای محیط، مسدود شدن مسیر عبور هوا توسط ذرات گرد و غبار، یا نقص در عملکرد فن‌ها.
برای بهبود و ارتقای عملکرد سیستم در مواجه با دماهای محیطی بالا، یک گزینه موثر می‌تواند تعبیه کردن یک مبدل حرارتی در مسیر خروجی کمپرسورها باشد؛ مبدلی که بتواند بخشی از حرارت سیال مبرد را به آب خنک‌کننده موتور انتقال دهد. با این حال، در دماهای بالای تابستان، ظرفیت موجود برای این هدف ممکن است محدود باشد. در این شرایط، استفاده از گرما برای تولید آب گرم بهداشتی می‌تواند راه حل مناسبی برای به کارگیری حرارت اضافی به شمار رود.
یونیت جی اچ پی فشار مبرد خروجی از کمپرسور را کنترل می کند.
یونیت خارجی GHP با نظارت دقیق بر فشار مبرد در مسیر خروجی کمپرسور، مطمئن می‌شود که آن در حدود ایمن و مطلوب باقی بماند. این فشارها که در سیکل تبرید نقش اساسی دارند، به وسیله سنسورهای تخصصی که برای کنترل حداکثر و حداقل فشار طراحی شده‌اند، مدیریت می‌شوند. سنسورهای کنترل‌کننده حداقل فشار در نقطه کم‌فشار سیستم—از شیر انبساط تا ورودی اصلی کمپرسور و بخش‌های مکش—مستقر هستند و در صورتی که فشار به زیر ۳۰ psi برسد، به عنوان مثال به واسطه نشتی یا کاهش مبرد، اخطار داده و سیستم را متوقف می‌کنند.
از سوی دیگر، سنسورهای کنترل حداکثر فشار در بخش پرفشار، بعد از مرحله کمپرسور و تا نقطه ورودی شیر انبساط فعال می‌شوند. این سنسورها روی لوله‌ها پس از جمع‌کننده خروجی کمپرسورها قرار دارند، جایی که سیال از چهار کمپرسور به یک جمع‌کننده و سپس در مسیر مشترک عبور می‌کند. در صورتی‌که فشار بیش از ۴۰۰ psi تشخیص داده شود، سیستم اخطار حداکثر فشار را فعال کرده و باعث توقف فوری سیستم می‌شود تا از آسیب‌های احتمالی جلوگیری کند.
نشتی گاز، یخ‌زدگی یا نقص در کارکرد فن اواپراتور می‌تواند منجر به تجمع مبرد مایع در اواپراتور شود، که نه تنها باعث افت فشار در سیستم، بلکه همچنین می‌تواند به قسمت‌های دیگر آسیب بزند. بنابراین، یونیت خارجی GHP با استفاده از این سنسورهای تعبیه‌شده، عملکردی موثر و ایمن را تضمین کرده و از صحت عملکرد دستگاه که تابع فشار مبرد خروجی است اطمینان می‌یابد.
یونیت خارجی GHP فعال بودن پمپ روغن و وجود روغن به اندازه کافی در موتور را کنترل می کند.
یونیت خارجی GHP با ابزارهای دقیق، صحت کارکرد پمپ روغن و میزان روغن داخل موتور را به دقت زیر نظر دارد. درون موتورها سنسورهایی تعبیه شده‌اند که به وظیفه سنجش جریان روغن می‌پردازند. این سنسورها با بررسی تماس مداوم روغن با بخش‌های مهم موتور، در صورت وقفه یا کمبود روغن، به سرعت واکنش نشان می‌دهند. اگر چنین شرایطی رخ دهد، سنسور فوراً سبب فعال‌سازی هشدار می‌شود، که عمدتاً با پیام “موتور فاقد روغن کافی می‌باشد” همراه است و در ادامه برای جلوگیری از خسارت احتمالی به موتور، سیستم را متوقف می‌کند.
یونیت جی اچ پی میزان برگشت دود اگزوز به داخل موتور را کنترل می کند.
یونیت خارجی GHP با ظرافت و دقت، مقدار دود بازگشتی به داخل موتور را تحت مدیریت دارد. این وظیفه به عهده بخش خاصی از موتور سیستم GHP است که دود حاصل از احتراق را که پیشتر حرارت خود را در انباره اول یک مبدل حرارتی دوجداره به آب موتور منتقل کرده، با ترکیب مجدد با مخلوط سوخت و هوا قبل از ورود مجدد به موتور، تحت کنترل قرار می‌دهد. این فرآیند که به اصطلاح بازگردانی دود (EGR) نامیده می‌شود، از نظر بهینه‌سازی احتراق موتور تأثیر مستقیمی ندارد؛ در واقع، اگر کنترل صحیح نشود، می‌تواند موجب احتراق ناقص شود، زیرا دود از نظر اکسیژن فقیر است. با این وجود، برگشت این دود به درون موتور از لحاظ اکولوژیکی و کاهش آلودگی‌های ناشی از احتراق ناقص ارزشمند است.
کنترل برگشت دود، توسط یک شیر تنظیمی که به یک استپر موتور مجهز شده است، صورت می‌گیرد. این استپر موتور به دقت عملکرد شیر را تنظیم می‌کند تا مطمئن شود میزان دود بازگشتی به سیلندرها در سطح مناسبی باقی بماند. این تضمین می‌کند که موتور در حالت بهینه و با حداقل تأثیر منفی روی عملکرد و محیط‌زیست کار کند.
یونیت خارجی GHP دمای آب خنک کننده موتور را کنترل می کند.
یونیت خارجی GHP با دقت بالا، درجه حرارت آب خنک‌کننده موتور را زیر نظر دارد. این سیستم به گونه‌ای طراحی شده که با توجه به تغییرات حرارتی، تنظیمات لازم را برای حفظ دمای خنک‌کننده در حد مطلوب انجام می‌دهد. در صورتی که دمای آب خنک‌کننده به بیش از ۱۰۰ درجه سانتیگراد برسد، سیستم این شرایط را به عنوان حالت نامطلوب تشخیص داده و با اقدامات احتیاطی فوری، همچون نمایش کدهای خطا مرتبط و توقف عملیات گرمایی و سرمایی، به محافظت از کل سیستم می‌پردازد. این مکانیزم اطمینان حاصل می‌کند که عملکرد موتور در شرایط ایمن و بهینه باقی می‌ماند و از بروز آسیب‌های احتمالی جلوگیری می‌شود.
یونیت جی اچ پی ارسال فرمان شیر برقی تغییر مسیر گاز برای حالت های سرمایش یا گرمایش را کنترل می کند.
یونیت خارجی GHP به طور هوشمند، دستورالعمل‌های دریافتی از یونیت داخلی مبنی بر نیازهای مصرف‌کننده را تحلیل کرده و عملکرد متناسب با آن را تعیین می‌کند. هنگامی که درخواست برای وضعیت سرمایش یا رطوبت‌زدایی باشد، سیستم این فرمان را با خاموش کردن شیر برقی اجرا می‌کند و در نتیجه، گاز مبرد داغی که از کمپرسور خارج می‌شود، مستقیماً به رادیاتور یونیت خارجی هدایت می‌شود، در حالی که خط مکش کمپرسور به رادیاتورهای داخلی وصل می‌گردد.
در مقابل، اگر حالت گرمایش توسط کاربر درخواست شود، سیستم با روشن کردن شیر برقی به این نیاز پاسخ می‌دهد. در این حالت، جریان خروجی گاز از کمپرسور به یونیت‌های داخلی متصل شده و بخش مکش کمپرسور به رادیاتور یونیت خارجی وصل می‌گردد. این تفاوت در جهت جریان مبرد، به سیستم اجازه می‌دهد که به طور موثر به مودهای مختلف و بنا به نیاز گرمایش یا خنک‌سازی تغییر حالت دهد.
سخن پایانی
برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد سیستم های سرمایشی و گرمایشی GHP با تهویه گستر ویسمن تماس بگیرید.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.